Wczesnowiosenna rabata pod dereniem


Prezentowana rabata jest atrakcyjna przez cały rok, jednak to właśnie zimą i na przedwiośniu najbardziej przyciąga wzrok żywymi, intensywnymi kolorami: pędów derenia ‘Sibirica’(czerwony) oraz zimozielonych ciemierników (ciemnozielony) i turzyc (złoto – zielony). Zwiastunami wiosny są niewysokie tulipany botaniczne (np. pomarańczowe), które po przekwitnięciu zostaną zastąpione funkiami (niebieskimi).

Aby cieszyć się kolorowymi rabatami od wczesnej wiosny, trzeba je zaplanować jesienią. Dlatego właśnie teraz zamieszczam projekt rabaty pod dereniem. Zobacz, czy będzie pasowała do Twojego ogrodu.


Jeśli potrzebujesz bardziej kompleksowego rozwiązania i mierzysz się z planowaniem, nie pojedynczej rabaty, ale całego ogrodu, zajrzyj TUTAJ i sprawdź, jak zrobić to prosto i skutecznie.



Gotowy projekt


Jest to niewielka, ale uniwersalna kompozycja z roślin łatwych w uprawie, mrozoodpornych. Można ją potraktować jako gotową rabatę lub jako moduł, zestawiając ze sobą kilka elementów (zwłaszcza, że warto sadzić derenie w większej grupie dla wzmocnienia zimowego efektu czerwonych pędów). Dobrym tłem będzie ciemnozielony żywopłot z cisa, lub białe pnie brzóz (np. 'Doorenbos'). Także sam dereń, jako krzew szybkorosnący, można wykorzystać na żywopłot. Jeśli będzie on corocznie silnie cięty, to może rosnąć dosyć gęsto, jak na poniższym rysunku. Gdy miejsca w ogrodzie jest więcej, można go posadzić w większej rozstawie i pozostawić, żeby się zagęścił. W takim przypadku - sadzenie niskich bylin, przy ogrodzeniu - nie sprawdzi się, bo nie będzie ich widać, za gęstwiną gałęzi derenia. 




Na schemacie podaję przybliżoną liczbę sztuk roślin. Można ją modyfikować, zwracając uwagę na to, by zachować efekt naturalistycznej rabaty (oznacza to, że nie sadzimy pod linijkę).


Dereń biały 'Sibirica' - czerwone pędy zimą



Na środku rabaty o wymiarach 2 na 2 metry dominuje krzew derenia białego (Cornus alba) odmiany ‘Sibirica’. Jest on rozłożysty, dorasta do 3 m wys. i szer. Ta łatwa w uprawie roślina jest niewymagająca odnośnie podłoża, całkowicie mrozoodporna, wytrzymała na suszę i warunki miejskie, dobrze rośnie w półcieniu i w słońcu. Pielęgnacja ogranicza się jedynie do silnego cięcia wczesną wiosną (zalecany termin cięcia – od końca lutego do końca marca, w bezmroźny, pogodny dzień). Intensywnie czerwone wybarwienie utrzymuje się na pędach 1 – 2 letnich, dlatego starsze warto usuwać, tuż przy ziemi. Cięcie poprawia pokrój krzewu i ogranicza jego rozmiary oraz pobudza do wytwarzania młodych pędów.




Roślina jest atrakcyjna przez cały rok. Na zimowej scenie niewiele jest kolorowych roślin, tym bardziej wyróżnia się koralowoczerwony odcień kory derenia. Wiosną efektowny jest kontrast pędów ze świeżą zielenią młodych liści. W czerwcu pojawiają się białe kwiaty (jednak nie są zbyt widoczne na tle biało – zielonych liści). Krzew ładnie prezentuje się także jesienią, gdy dojrzewają niebieskobiałe owoce, wielkości grochu, a liście przebarwiając się na żółto i lekko pomarańczowo.





Ciemiernik biały - zimowe kwiaty



Pod dereniem doskonale będzie się czuł ciemiernik biały (Helleborus niger). Jest to niezwykła roślina, kwitnąca, w zależności od pogody, zimą lub na przedwiośniu. Kwiaty są duże, ok. 10 cm, początkowo białe, z czasem różowe i zielone, długo się utrzymują (nawet do maja). Bylina dorasta do 30 cm wys., tworzy kępę ciemnozielonych i zimotrwałych liści. Preferuje gleby żyzne, gliniaste, zasobne w próchnicę, wapienne, o stale wilgotnym podłożu. Jest to roślina długowieczna, doskonała do okrywania cienistych miejsc pod drzewami i krzewami, najładniej wygląda w dużych grupach (sadzona co 40 cm).To doskonałe towarzystwo dla roślin cebulowych. Zamiennie można zastosować, nieco wyższy, ciemiernik wschodni (Helleborus orientalis).




Turzyca oszimska - zimożółta trawa



Z ciemnozielonymi liśćmi ciemiernika pięknie kontrastuje turzyca oszimska (Carex oshimensis) ‘Evergold’, której złoto - zielone liście utrzymują kolor przez cały rok. Ta niewymagająca, kępiasta trawa, osiągająca 30 cm wys., sprawdzi się na stanowiskach półcienistych i słonecznych, w umiarkowanie wilgotnym podłożu (sadzona pojedynczo lub w grupach, w rozstawie 40 cm). Zamiennie można zastosować, np.: turzycę wiosenną (Carex caryophyllea) ‘The Beatles’, która doskonale zadarnia, rozrastając się przez podziemne rozłogi lub nieco mniejszą turzycę ptasie łapki (Carex ornithopoda) ‘Variegata’. Obie mogą być uprawiane w głębokim cieniu.




Tulipany botaniczne - wczesne miniaturki



Wiosenny akcent na rabacie stanowią tulipany botaniczne, rozwijające kwiaty, zanim na krzewie pojawią się liście rzucające cień. Wyróżniają się one niskim wzrostem - do 40 cm, a przy tym sporymi kwiatami, w jaskrawych kolorach. Świetnie nadają się do założeń naturalistycznych, w większości mają niskie wymagania glebowe. Trzeba im zapewnić dużo słońca, dlatego posadźmy je na brzegu rabaty (w półcieniu dobrze rośnie grupa Tulipa greigii). Jako pierwsze, bo już od połowy marca zakwitają mieszańce Tulipa kaufmanniana.




W odróżnieniu od innych grup, tulipanów botanicznych nie trzeba co roku wykopywać, bo latami dobrze rosną w tym samym miejscu. W kolejnych sezonach, by wzmocnić cebulki można je nawieźć wieloskładnikowym nawozem (po pojawieniu się liści) i ogławiać przekwitłe kwiaty. Jeśli zajdzie potrzeba rozsadzenia ich, to cebulki wykopujemy po zaschnięciu liści (na przełomie czerwca i lipca), suszymy i przechowujemy do października, kiedy to sadzimy je na nowe stanowisko, grupami po kilkanaście sztuk. 




Funkie, czyli kamuflaż



Rośliny cebulowe mają jedną dużą wadę – po przekwitnięciu ich liście zasychają i szpecą rabatę, a przed czerwcem nie można ich usuwać. Problem ten najłatwiej rozwiązać sadząc je w sąsiedztwie bylin o okazałych liściach, które zakryją puste miejsca po tulipanach. Na prezentowanej rabacie są to funkie (Hosty), które późno rozpoczynają wegetację i w okresie kwitnienia tulipanów dopiero wypuszczają liście. Aby urozmaicić kolorystycznie rabatę polecam te o liściach niebieskich, np.: ‘Halcyon’ czy ‘Blue Cadet’. Są to rośliny mrozoodporne, wys. 40 – 50 cm., doskonale zadarniające większe powierzchnie w cieniu (sadzi się je w odstępach co 40 cm). W lipcu, kwitną na fioletowo. Posadzone w żyznym, wilgotnym podłożu mogą rosnąć wiele lat w jednym miejscu, nie potrzebując opieki.



Mam nadzieję, że ten gotowy projekt rabatki będzie dla Ciebie inspiracją przy planowaniu Twojego ogrodu.

Chcesz więcej takich projektów rabatek? Daj znać w komentarzu.



Etykiety: , ,